Φυτώριο νέων καλλιτεχνών αποτελεί το Δημοτικό Σχολείο του Κοκκίνη Χάνι, αφού μόνο τη φετινή σχολική χρονιά μαθητές του συγκέντρωσαν διακρίσεις σε λογοτεχνικούς και μουσικούς διαγωνισμούς.
Μαθητές του τμήματος Δ1 του σχολείου απέσπασαν βραβείο στον πανελλήνιο μαθητικό λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό διαγωνισμό του Ελληνικού Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων.
Πρόκειται για τον Κωσταντίνο Σαρχιανάκη και τη Μαρίζα Στεφανάκη, που κατέκτησαν το β’ και γ’ βραβείο στην κατηγορία του διηγήματος με θέμα: “Οι ήρωες στους αγώνες του Ελληνισμού για ελευθερία, πηγή έμπνευσης των νέων στην Ελλάδα και την Κύπρο”.
Η βράβευσή τους θα γίνει την Παρασκευή 4 Μαΐου στην Αθήνα.
Η συμμαθήτριά τους, Γαλάτεια Μαθιουδάκη, αθλήτρια του ΗΡΑ, έφτιαξε τη σύνθεση, τη μουσική και τους στίχους του παιδικού τραγουδιού «Η κυρά στο παζάρι» που διακρίθηκε στον 3ο πανελλήνιο και παγκύπριο μουσικό διαγωνισμό μελοποίησης ποίησης, ενορχήστρωσης και μουσικής για ταινία για παιδιά και εφήβους της ένωσης Ελλήνων λογοτεχνών.
Aπό τη βράβευση της μικρής Γαλάτειας
Η βράβευση πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο στην Αθήνα.
Η αναπληρώτρια διευθύντρια του Δημοτικού Κοκκίνη Χάνι κα. Κατερίνα Βλαχάκη αναφέρει πως οι διακρίσεις των παιδιών οφείλονται και στην παρότρυνση του δασκάλου τους Μανώλη Κλεισαρχάκη.
Κατερίνα Βλαχάκη
«Τα παρακινεί, πάντα τα ενημερώνει για διαγωνισμούς που είναι σε εξέλιξη.
Οι μαθητές έχουν ανησυχίες και καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα», αναφέρει.
Μεταξύ των 270 μαθητών του σχολείου, ακόμα ένα παιδί είχε διακριθεί από το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
«Έχουμε διακρίσεις και μας χαροποιεί γιατί το έμψυχο δυναμικό κρατάει το σχολείο μας ζωντανό, που έχει πολλά κτιριακά προβλήματα», αναφέρει.
Μαρίζα Στεφανάκη
Ο προπάππους μου, ο ήρωάς μου
Όταν άλλα παιδιά βρίσκονται επί ώρες μπροστά από μία οθόνη, εκείνα «διψούν» για να ακούσουν ιστορίες της οικογένειάς τους και θέλουν με την πένα τους να τις κρατήσουν «ζωντανές».
Πηγή έμπνευσής τους ήταν οι προπαππούδες τους που έζησαν τον πόλεμο και την Κατοχή. Για αυτούς έγραψαν και κατάφεραν να αποσπάσουν το βραβείο.
Η Μαρίζα Στεφανάκη αφιέρωσε το διήγημά της στον προπάππου της, τον παππού της μητέρας της Μανώλη Πιτσουλάκη, από την Επισκοπή, που σήμερα είναι 87 ετών.
Την περσινή χρονιά, το σχολείο είχε καλέσει τον κ. Πιτσουλάκη να μιλήσει στους μικρούς μαθητές. Ο ίδιος ήταν δέκα χρονών όταν ήρθαν οι Γερμανοί στην Κρήτη.
Η Μαρίζα πήρε συνέντευξη από τον προπάππου της και με αυτή έλαβε μέρος στον διαγωνισμό.
Χαρακτηριστικό είναι το εξής απόσπασμα από τη συνέντευξη:
«Νομίζετε ότι όλοι οι Γερμανοί έκαναν άσχημες πράξεις; Όχι, βέβαια! Στρατιώτες ήταν και έπρεπε να κάνουν αυτά που τους είχαν διατάξει. Υπήρχαν και σωστοί Γερμανοί, αλλά και Γερμανοί που δεν έπρατταν σωστά, ακριβώς όπως συμβαίνει και με τους Έλληνες».
«Ακόμα και τα παιδιά την Κατοχή ήταν ήρωες, βοηθούσαν και εκείνα όπως μπορούσαν, δε φοβόντουσαν, πολεμούσαν το φόβο, την πείνα», αναφέρει.
Κωνσταντίνος Σαρχιανάκης
Η Μαρίζα αγαπά τα βιβλία, τις αρέσει να γράφει ιστορίες στο σχολείο, ενώ ο αγαπημένος της ποιητής είναι ο Καβάφης. Ακόμα, παίζει μπάσκετ και τα επόμενα χρόνια μπορεί να φανταστεί τον εαυτό της κτηνίατρο.
«Αθάνατη ψυχή» τιτλοφορείται το διήγημα του Κωνσταντίνου Σαρχιανάκη, ο οποίος γράφει για τον προπάππου του Ιωάννη Σταυρακάκη, από την Κόξαρη, ο οποίος σκοτώθηκε στον πόλεμο σε ηλικία μόλις 27 χρονών. Είχε αφήσει πίσω του την έγκυο γυναίκα του και τον γιο του. Ακούει συχνά ιστορίες για εκείνον από τον παππού του, τον πατέρα της μητέρας του, ο οποίος είναι πολύ περήφανος για τον ήρωα πατέρα του που αφιέρωσε τη ζωή του στην πατρίδα.
Σε μία μάχη, τραυματίστηκε στο στήθος, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Ιωαννίνων, όπου οι Γερμανοί έριξαν βόμβες και σκοτώθηκαν όλοι.
«Η οικογένεια του Γιάννη και της Ζωής είναι ένα παράδειγμα αγάπης και θυσίας για την πατρίδα μας. Σήμερα όλοι ζούμε ελεύθερα, εμείς τα παιδιά πηγαίνουμε σχολείο, χαιρόμαστε, κάνουμε βόλτες και διασκεδάζουμε χάρη στους ανθρώπους αυτούς που θυσιάστηκαν για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι. Όλοι πρέπει να τους πούμε ότι τους ευχαριστούμε πολύ και να τους υποσχεθούμε ότι δεν θα τους ξεχάσουμε ποτέ», καταλήγει το διήγημα του Κωνσταντίνου.
Ο ίδιος λατρεύει τα παραμύθια του Ευγένιου Τριβιζά, θα ήθελε, ως χόμπι, να ασχοληθεί με τη συγγραφή, όμως είναι σίγουρος για το τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει: αθλητής και να τρέχει σε αγώνες!
Γαλάτεια Μαθιουδάκη
Μικρή συνθέτις
Παίζει πιάνο, γράφει στίχους και μουσική και είναι μαθήτρια της Δ΄Δημοτικού.
Η Γαλάτεια Μαθιουδάκη είναι ένα πολυτάλαντο κορίτσι που θέλει να μάθει και κιθάρα ενώ ονειρεύεται να γίνει συγγραφέας.
Τα αγαπημένα της μαθήματα είναι η ιστορία και τα θρησκευτικά.
Η Γαλάτεια υπογράφει ένα παιδικό τραγούδι που μιλά για μία κυρία που είναι με κάποια παιδιά, θέλουν να βρεθούν στην αγορά, όμως δεν τα καταφέρνουν και γυρνάνε στο σπίτι τους.
«Και στο δρόμο συναντήσανε
μια γριούλα με πολλά παιδιά
μα δεν είχαν χρήματα
και της δώσανε αυγά.
Μπήκανε και μες στην αγορά
μα δε βρήκαν ούτε την κυρά
και γυρίσανε ξανά
με τα χέρια αδειανά»,
αναφέρει ένα απόσπασμα του κομματιού.
Πηγή εφημερίδα Πατρίς